5 oktyabr – Beynəlxalq Müəllimlər Günü – insanlığın mənəvi yaddaşında iz buraxan, səssiz qəhrəmanların bayramıdır. Bu gün, bir ömrü başqalarının gələcəyinə həsr edənlərin, zamanın içində iz qoyanların, qəlblərə toxunanların günüdür. Onlar, bilikdən öncə sevgi verən, qayğıdan öncə anlayış bəxş edən, insanın ruhuna nəfəs verənlərdir.

Bu peşə, sadəcə öyrətmək deyil – bu, insanı insan edən sənətdir. Hər toxunuş, bir taleyə yön verir; hər baxış, bir qəlbi oyadır; hər söz, bir ömrə yol açır. Onlar, uşağın “mən kiməm?” sualına cavab verən ilk səsdir. Və bu səs, illər sonra insanın içində hələ də səslənir – bir yol göstərici kimi.

Bu müqəddəs missiyanın parlaq nümunələrindən biri də Bakı şəhəri Süleyman Sani Axundov adına 172 saylı tam orta məktəbin kollektivi və onun rəhbəri Vəfa Bağırovadır. Vəfa xanım – adı ilə vəfalı, əməli ilə nümunə olan bir təhsil fədaisidir. Onun rəhbərliyi altında bu məktəb, sadəcə bilik ocağı deyil, həm də sevgi, şəxsiyyət və dəyər mərkəzidir.

Vəfa xanımın hər addımı, hər qərarı, hər sözü şagirdlərin ruhuna toxunur. O, məktəbi idarə etmir – onu yaşadır. Onun varlığı məktəbin divarlarına nəfəs verir, sinif otaqlarına istilik gətirir. Körpə qəlblərə ana nəvazişi ilə yanaşan bu rəhbər, hər bir şagirdin içindəki işığı görür, onu sevgi ilə oyadır.

Bu məktəbin kollektivi isə bir ailə kimidir – bir-birinə bağlı, bir məqsədə yönəlmiş, bir ruhla çalışan insanlar. Onlar, hər bir şagirdə öz övladı kimi yanaşır, onun uğurunu öz uğuru sayır. Bu məktəbdə təhsil alan uşaqlar, yalnız dərs öyrənmir – həm də insan olmağı, vətəni sevməyi, dəyərlərə sahib çıxmağı öyrənirlər.

Çünki bu günün balaca ürəkləri sabahın böyük talelərini daşıyacaq. Onlara verilən hər zərrə diqqət, gələcəyin güvənli addımlarına çevriləcək. Bu fədakarlıq, bir millətin sabahına yazılan ümiddir.

Ümummilli lider Heydər Əliyevin “Mən dünyada müəllimdən şərəfli ad tanımıram” kəlamı, bu peşənin dərinliyini və ucalığını ifadə edən bir fəlsəfi zirvədir. Onların əməyi görünməzdir, lakin nəticəsi əbədidir. Onlar, cəmiyyətin vicdanı, gələcəyin zəmanətidir.

Bu müqəddəs gün münasibətilə Vəfa xanımı və onun fədakar kollektivini ürəkdən təbrik edirəm. Üzlərindən sevinc, gözlərindən təbəssüm heç zaman əskik olmasın. Onların əməyi, bir xalqın gələcəyinə yazılan nurdur – səssiz, lakin əbədi parlayan.

Mövsümağa Ədalətoğlu
Yazıçı publisist