2020-ci ilin 27 sentyabr tarixi Azərbaycan xalqının yaddaşına silinməz izlərlə həkk olundu. Bu gün yalnız bir müharibənin başlanğıcı deyil, həm də milli iradənin, xalq birliyinin və haqqın təntənəsinin simvoluna çevrildi. Vətən müharibəsi, illərlə işğal altında qalan torpaqlarımızın azadlığı uğrunda aparılan müqəddəs savaş idi. Bu savaşda Azərbaycan xalqı öz gücünü, birliyini və əzmini bütün dünyaya nümayiş etdirdi.

Zəfərə gedən yol asan olmadı. Minlərlə ailə öz övladını Vətən uğrunda qurban verdi. Şəhidlərimizin qanı torpağa can verdi, onların fədakarlığı isə xalqın ruhunu dirçəltdi. Bu gün biz azad torpaqlarda addımlayırıqsa, bu, şəhidlərimizin və qazilərimizin sayəsində mümkün olub. Onların hər biri bir tarix, bir örnək, bir məktəbdir. Biz bu məktəbdən öyrənməli, bu örnəyə baş əyməliyik.

Unutmayaq: torpaq yalnız üstündə yaşadığımız yer deyil, altında yatanların ruhudur. Hər bir şəhid məzarı, Vətənin vicdanıdır. Biz bu vicdanı yaşatmaqla, öz kimliyimizi qoruyuruq. Vətən sevgisi sadəcə coğrafi bağlılıq deyil – o, zamanın sınağından keçmiş ruhun sədaqətidir.

Vətən müharibəsi yalnız hərbi qələbə deyil, həm də mənəvi zəfər idi. Azərbaycan xalqı bir yumruq kimi birləşdi, lideri ilə bir nəfəs oldu. Prezident İlham Əliyevin qətiyyətli siyasəti, diplomatik uğurları və xalqla birliyi bu zəfərin siyasi əsaslarını formalaşdırdı. Bu gün “Azad Azərbaycan” ifadəsi yalnız bir şüar deyil, gerçəkliyin özüdür.

Tarix yazıldı – lakin bu tarix yalnız arxivlərdə deyil, xalqın yaddaşında, ürəyində, dualarında yaşayır. Tarix bəzən qələmlə yox, qanla yazılır. Biz bu tarixi yaşatmaqla yanaşı, onu qorumaq və gələcək nəsillərə ötürmək məsuliyyətini daşıyırıq. Şəhid ailələrinə, qazilərə göstərilən ehtiram, əslində Vətənə olan borcun ifadəsidir.

Unutmayaq ki, azadlıq sadəcə əldə edilən bir nemət deyil – qorunmalı olan bir əmanətdir. Zəfər yalnız bir günün adı deyil – o, hər gün yaşanmalı olan bir məsuliyyətdir.

Çünki millətin gücü yalnız silahda deyil, yaddaşda, ruhda və dəyərlərdədir.
Çünki torpağı qorumaq, onu sevməklə deyil, onun uğrunda yaşamaqla mümkündür.
Çünki şəhidin susqun məzarı, gələcəyin ən uca hayqırışıdır.
Çünki zaman hər şeyi unuda bilər, amma haqqla yazılmış tarix heç vaxt silinməz.
Çünki bir millətin böyüklüyü onun keçmişə verdiyi dəyər, gələcəyə verdiyi ümiddə gizlidir.

Bu gün biz yalnız bir zəfəri qeyd etmirik – biz bir ruhun dirçəlişini, bir xalqın öz kimliyini bərpa etməsini yaşayırıq. Bu gün biz tarixə şahidlik edirik, amma sabaha da borcluyuq. Borcluyuq ki, bu yaddaşı yaşadaq, bu ruhu qoruyaq, bu torpağı layiqincə daşıyaq.

Allah bütün şəhidlərimizə rəhmət eləsin, qazilərimizə şəfa versin.
Yaşasın bütöv və azad Azərbaycan!

Mövsümağa Ədalətoğlu
Yazıçı-publisist